Street Fighter IV to kontynuacja cyklu, którego początki datowane są na 1987 rok. Oczywiście, pierwsze co się rzuca w oczy to grafika. Grafika, która łączy 3D z komiksowym stylem znanym z poprzednich części. Tła są przestrzenne, ale kamera przesuwa się w klasycznym stylu (prawo, lewo), niekiedy tylko zmieniając położenie, np. wyrzucając nas nieco do góry przy zadawaniu niektórych ciosów. W grze do dyspozycji będziemy mieli wszystkich zawodników znanych nam z „dwójki” plus niektóre postaci ze Street Fighter Alpha oraz czterech debiutantów. Tak więc, bez problemu odnajdą się w tym wszystkim starsi fani gry, a i dla nowych powinna być to niemała gratka, bowiem postaci takie jak Blanka, Dhalsim, czy Ryu są po prostu kultowe i warto się z nimi zapoznać. Niektóre tła i dźwięki również okażą się być znajome, co zapewne wywoła uśmiech na twarzy starych „wymiataczy”. Do gry dodano przerywniku w stylu anime. Prezentują one bardziej, lub mniej postać, którą sobie wybraliśmy. W grze mamy kilka trybów walki: Arcade Mode (walczymy po kolei z każdym zawodnikiem, aż do pokonania bossa),  Versus Mode (gramy przeciwko komputerowi, lub innemu „ludziowi”), Challenge Mode (musimy zmieścić się w czasie, pokonując jak największą ilość wrogów) oraz Training Mode (chyba nie trzeba wyjaśniać). Oczywiście walki polegają na pokonaniu przeciwnika, używając przy tym różnorakich ciosów. Ciosy specjalne to również ukłon w stronę SF2 (jeśli chodzi o postaci, które brały udział w klasycznej części). Dlatego też, usłyszymy znajome „Hadouken” w wykonaniu Ryu, Blanka popieści nas prądem, Dhalsim wydłuży swoje kończyny, a Chun-li, brzydko mówiąc, okopie nam ryj w milisekundzie. Rozgrywka jest bardzo płynna i przyjemna (o ile ciągle nie przegrywamy). Jest 6 poziomów trudności, a więc jest co robić. Jak dla mnie, gra na wielki plus. Być możę urażę fanów klasycznego SF2, ale SF4 jest po prostu lepszy od swojego poprzednika. W końcu mamy dowód na to, że piękna grafika może żyć w symbiozie z grywalnością. Coś, o czym wielu twórców gier dzisiaj zapomina, kładąc nacisk jedynie na to pierwsze. W grę po prostu warto zagrać. Polecam i młodszym i starszym fanom bijatyk. Jeśli chodzi o starszych, to myślę, że podobnie jak ja pozytywnie się zaskoczą. Młodsi będą mieli okazję dowiedzieć się, co to jest mordobicie na PC (dawno takich gier nie było na tę platformę). Nie będę tutaj pisał o wersji konsolowej, bo nie wiem, na ile i czy w ogóle się różni.

PS Downloadu nie będzie:)
PS Wrzucam opis tutaj, a nie pod SF2, a jeśli "wielki admin" uważa, że powinien być gdzie indziej, to myślę, że będziemy już negocjować przy piwie, a nie tutaj:)

Street Fighter 4

Trzeba tu wspomnieć też o pewnym crossoverze, gdzie spotykają się w walce postaci z universum Marvela (Spiderman, Captain America, Hulk czy Wolverine) z bohaterami gry Street Fighter.

Marvel vs. Capcom: Clash of Super Heroes

WERSJA PEŁNA: http://www.coolrom.com/roms/cps2/352/Ma … Heroes.php
[22,98 MB - CPS2 rom]

Widocznie skosili mu ładną połać dżungli na papier toaletowy i zaczął z lekka niedomagać z głodu...

Marvel vs Capcom jest kiepskim przykładem. Tam postacie ze SF wystąpiły w marnej ilości gościnnie jako bohaterowie spod pieczy Capcom. Lepszym przykładem jest również automatowy

X-Men vs Street Fighter

[CPS2 rom]

...czy też jego kontynuacja:

Marvel Super Heroes vs Street Fighter

WERSJA PEŁNA: http://coolrom.com/roms/cps2/362/Marvel … ighter.php
[22,81 MB - CPS2 rom]

W podstawowej versji pctowej dhalshimem wystarczyło naciskać nogę i oklepywało się wszystkich jak leci. A wachlarz ciosów w stosunku do wersji automatowej był bidny jak jasna cholera. Jedynie grafa była na poziomie.