Dla graczy starszego pokolenia być może nie, ale jeśli tylko się odpali wersję Armaggedon bądź WWP, można zauważyć zatrważającą ilość serwerów zarobaczonych przez pogodnych duchem graczy-weteranów, gdzie dziejące się na nich mecze poprzez odpowiednie konfiguracje w dość ciekawy sposób eksploatują możliwości gry (jak się pyknie, się zrozumie. Za dużo by tłumaczyć...).


Następnie część oczywiście wzbogaciła się o nowy wymiar, co zmieniło w dużym stopniu sposób prowadzenia rozgrywki.
Wielu powie: Jak to, przecież to to samo co poprzednie części, tylko w 3D. Prawda jest jednak taka, że doszły dość trudne do opanowania niuanse, takie jak przestrzenne celowanie, również przestrzenne działanie wiatru oraz już nie tak łatwy do opanowania ekwipunek pokroju plecaka odrzutowego czy zwyczajnego nalotu.
Plansze również uległy pomniejszeniu względem wielkości robaków, a i tak kamera w często ważnych sytuacjach na złość może okazać się mało kooperatywna ze względu na brak przenikalności przez teren [tłum. obrót tyłem do ściany sprawia, że w sumie tylko w trybie celowania (FPP) cokolwiek widać...].
Ta odsłona jednak również ma sporą rzeszę zwolenników, a plansze singleplayer'owe zapadają w pamięci na długo ze względu na oryginalność w wyglądzie oraz fakt, iż AI nawet w 3D nie popuszcza pod kątem granatów.

Worms 3D