Wprawdzie jest to szalenie znana wszystkim gra, ale jak wiadomo nie każdy urodził się drugiej połowie w XX wieku, toteż wypada o niej trochę przypomnieć. :|

Tak więc ludzie, jak to w przyszłości ludzie, poszli do przodu z kolonizacją kosmosu.
Pech chciał, że w którymś momencie otworzył się portal do piekielnych czeluści, a ich mieszkańcy postanowili skorzystać z darmowej wycieczki.
Jakiś czas po odwiedzinach na szczęście ocalał jeden z wielu kosmicznych żołnierzy, który akurat dzięki którejś z czterech klepek (piątej zdecydowanie brak) określił się jako Ostatnia Nadzieja Ludzkości, i zabrał się za uspokojenie turystów zarówno w naszych rejonach jak i w ichniej krainie.
Z tego faktu pruje on przez cztery epizody serwując instrumentami taniec-strzelaniec m.in. na stacjach kosmicznych, w piekle oraz... a, nie będę spojlerował. :)

Towarzyszyć mu będą przede wszystkim wspomniane demony (od pierdółek pokroju starych towarzyszy broni aż po "DLACZEGO ON NIE ZDYCHA!?"), wszelkiej maści zbierałki oraz brak możliwości skakania. :D

Jego cel priorytetowy: dotrzeć do końca każdej z plansz w jednym kawałku.
Twoje cele priorytetowe: zabić wszystko, odnaleźć wszystkie sekrety i dobrze się bawić.

THAT'S ALL SOLDIER.
DISMISSED!

Ultimate Doom / Doom: Evil Unleashed

Kontynuacja po dziś dzień obdarzona jest ogromnym zainteresowaniem ze strony oldschoolowych graczy i nie tylko.
Nowe mapy do zwiedzenia, dwulufowa strzelba i nowe monstra do eksterminacji w połączeniu z większym dynamizmem i rozmachem rozgrywki oferuje dobre spędzenie wolnego czasu.
Mankamentem dla niektórych może w trybie singleplayer być brak "mapy okolicy" pomiędzy poziomami (zero odetchnięcia, szybkie wczytanie kolejnej mapy i dalszy lot przez wrogów) no ale cóż, przełknąć to trzeba.

W skrócie, wszystkiego co było dobre, podrasowany ciąg dalszy. :)

Doom 2: Hell on Earth